قوانین و استانداردهای بهداشتی صادرات به روسیه

قوانین و استانداردهای بهداشتی صادرات به روسیه

به گزارش شارمارکت : اهمیت رعایت الزامات بهداشتی در صادرات به روسیه از چند جنبه قابل بررسی است. نخست، قوانین سختگیرانه بهداشتی این کشور، ناشی از تلاش دولت روسیه برای تضمین سلامت عمومی و جلوگیری از ورود کالاهای ناسالم به بازار مصرف است. در نتیجه، هر کالایی که از نظر بهداشتی، میکروبیولوژیکی یا شیمیایی مشکلی داشته باشد، بدون هیچ گونه اغماضی در مرزها توقیف و یا به کشور مبدا بازگردانده خواهد شد.

از سوی دیگر، بی توجهی به استانداردهای بهداشتی می تواند به سادگی اعتبار یک شرکت صادرکننده را در بازار از بین ببرد. روسیه در زمینه امنیت غذایی حساسیت ویژه ای دارد و شرکت های روسی تمایل دارند با تأمین کنندگانی همکاری کنند که دارای سوابق شفاف، مجوزهای معتبر و سابقه انضباطی پاک هستند. بنابراین، رعایت این استانداردها نه تنها شرط لازم ورود به بازار روسیه است، بلکه رمز ماندگاری در آن نیز به شمار می رود.

ساختار نهادی و سازمان های نظارتی در روسیه

در روسیه چند نهاد مهم وظیفه نظارت بر سلامت و ایمنی کالاهای وارداتی را بر عهده دارند. یکی از این سازمان ها، Rospotrebnadzor است که در واقع مسئول کنترل بهداشت عمومی، ایمنی مواد غذایی و نظارت بر رعایت مقررات اپیدمیولوژیک در سطح ملی است. این نهاد مسئول تعیین مقرراتی است که باید توسط تولیدکنندگان خارجی رعایت شوند تا کالاهایشان به خاک روسیه وارد شود.

در کنار این سازمان، Rosselkhoznadzor نیز نقش مهمی در نظارت بر ورود محصولات کشاورزی و دامی دارد. این نهاد اطمینان حاصل می کند که محصولات وارداتی با استانداردهای دامپزشکی و گیاه پزشکی روسیه مطابقت دارند. همچنین، با توجه به عضویت روسیه در اتحادیه اقتصادی اوراسیا، کمیسیون اقتصادی این اتحادیه نیز در تعیین الزامات فنی کالاها دخالت دارد و مقررات مصوب آن در تمامی کشورهای عضو از جمله روسیه لازم الاجراست.

استانداردهای بهداشتی برای مواد غذایی و کشاورزی

محصولاتی همچون پسته، خرما، زعفران، میوه خشک، سبزیجات خشک شده و فرآورده های کشاورزی، در دسته کالاهای حساس قرار می گیرند. روسیه برای این محصولات محدودیت هایی در زمینه باقی مانده آفت کش ها، فلزات سنگین، میکروارگانیسم ها و حتی ویژگی های بسته بندی قائل است. به عنوان مثال، مقدار مجاز سموم قارچی یا مایکوتوکسین ها در پسته صادراتی باید از یک حد مشخص کمتر باشد و این مقدار طبق جداول رسمی قابل اندازه گیری است.

این مقررات حتی شامل مواردی مانند سطح مجاز نیترات در سبزیجات یا عدم وجود آلودگی میکروبی در محصولات فرآوری شده می شود. آزمایش این موارد باید در آزمایشگاه های مورد تأیید انجام شود و نتایج آن ها به زبان روسی ترجمه و در قالب پرونده صادراتی به گمرک و نهادهای نظارتی روسیه ارائه گردد.

مجوزها و اسناد مورد نیاز برای صادرات قانونی

برای صادرات قانونی و مطابق با استانداردهای روسیه، وجود مجموعه ای از گواهی ها و اسناد الزامی است. گواهی بهداشت صادرشده از سوی مراجع رسمی ایران مانند سازمان دامپزشکی یا سازمان حفظ نباتات باید همراه محموله باشد. این گواهی ها نشان می دهند که کالا در کشور مبدا تحت کنترل بهداشتی و کیفی قرار گرفته و هیچ گونه خطری برای سلامت عمومی ندارد.

علاوه بر آن، برای ورود به بازار روسیه، اخذ گواهی انطباق با مقررات اتحادیه اوراسیا، موسوم به Declaration of Conformity ضروری است. این گواهی معمولاً توسط شرکت واردکننده روسی یا نماینده قانونی صادرکننده در روسیه اخذ می شود و مستلزم ارائه نمونه کالا، مشخصات فنی، مدارک آزمایشگاهی، و گاهی بررسی حضوری کارشناسان فنی است. این فرآیند ممکن است چند هفته طول بکشد و باید قبل از ارسال محموله اصلی انجام شود.

الزامات دقیق در زمینه برچسب گذاری و بسته بندی

برچسب گذاری یکی از مهم ترین ابعاد فنی صادرات به روسیه محسوب می شود. کالاهایی که بدون برچسب به زبان روسی یا با اطلاعات ناقص وارد بازار این کشور شوند، مشمول بازگشت خواهند شد. برچسب ها باید حاوی اطلاعات کاملی از جمله نام کالا، ترکیبات، وزن، تاریخ تولید و انقضا، شرایط نگهداری، نام کشور مبدا و نام شرکت واردکننده باشند.

افزون بر آن، بسته بندی کالا باید مقاوم، بهداشتی و متناسب با شرایط اقلیمی و حمل ونقل روسیه طراحی شود. برای مثال، در مورد خشکبار، استفاده از بسته بندی های مقاوم در برابر رطوبت یا کیسه های خلأ ضروری است. اگر بسته بندی دارای نشت، لکه، یا آلودگی ظاهری باشد، محموله می تواند توسط بازرسان مرزی روسیه رد شود.

چالش های عملی صادرکنندگان ایرانی و راه حل ها

یکی از چالش های اصلی صادرکنندگان ایرانی، عدم آشنایی کامل با زبان روسی و مقررات فنی این کشور است. بسیاری از شرکت ها بدون استفاده از مشاوران حرفه ای یا مترجمان متخصص، اقدام به ارسال کالا می کنند که موجب رد محموله یا تأخیر در ترخیص آن می شود. علاوه بر این، نبود هماهنگی با شرکت های واردکننده معتبر در روسیه، نبود نمایندگی رسمی، یا فقدان مستندات فنی نیز از جمله دلایل عمده بروز مشکلات در گمرکات این کشور است.

راه حل این مشکلات، همکاری با شرکت های مشاور بازرگانی فعال در بازار روسیه، استفاده از خدمات آزمایشگاهی بین المللی معتبر و تهیه اسناد مطابق با الزامات روز است. همچنین ایجاد نمایندگی در روسیه یا همکاری با واردکنندگان با تجربه می تواند به ساده سازی فرآیندهای قانونی کمک زیادی کند.

نتیجه گیری

صادرات به روسیه در شرایطی می تواند فرصت آفرین و سودآور باشد که صادرکننده درک کاملی از مقررات بهداشتی و ساختار قانونی این بازار داشته باشد. توجه به جزئیات، دقت در تهیه اسناد و رعایت اصول علمی بسته بندی و برچسب گذاری، نه تنها امکان ورود بدون دردسر به این کشور را فراهم می سازد، بلکه در بلندمدت به تثبیت جایگاه برند ایرانی در بازار بزرگ روسیه منجر خواهد شد.

اگر شرکت ها از ابتدا با دید حرفه ای به این موضوع نگاه کنند، می توانند از بروز مشکلات احتمالی جلوگیری کرده و صادراتی مطمئن، مستمر و سودآور را تجربه کنند.